By Hemelvaart en Pinkster (1): Op pad na Emmaus

Teks: Lk 24:25, 26


Ons begin die reeks By Hemelvaart en Pinkster met 2 gedeeltes in oploop tot die hemelvaart van ons Here Jesus Christus. Vandag loop ons saam met die Emmausgangers en volgende Sondag DV ondersoek ons saam met Thomas.
Wat het gebeur nadat ons Here opgestaan het uit die dood?
Iets daarvan kan julle in die volgstuk nagaan en bestudeer.
Maar kom ons kyk vir ‘n oomblik wat in die harte en gedagtes van die dissipels, die volgelinge van ons Here, geleef het.
Hulle loop met “somber gesigte” (v17) oor al hierdie dinge wat gebeur het. Dit wil sê oor Jesus se kruisiging, sterwe en nou die ontstellende berigte oor sy opstanding.
Die feitlik humoristiese vraag van ons Here in v19 lê die duidelike verwarde en onstellende gedagtes van die gelowiges in daardie tyd bloot:
Hy vra vir hulle: “Watter dinge?” Hulle antwoord Hom: “Die dinge in verband met Jesus van Nasaret, ’n profeet wat magtig was in woord en daad voor God en die hele volk; (Lu 24:19)

Hulle kon nie verder kom as dat hierdie Jesus ‘n profeet was nie. Hulle het so gehoop dat Hy die Messias sou wees wat sou kom om hulle van die onderdrukkende vyand te red. Maar nou was Hy klarblyklik maar net nog een van die ry van vals Messiasse wat gekom en gegaan het en daar het dadels van gekom. Niks het verander nie. Alles is maar net dieselfde.
O, die teleurstelling! Die verwagting wat vir die soveelste keer in die grond in vertrap is!
Hierdie vraag van Jesus aan Kleopas en sy reisgenoot op pad na Emmaus toe, laat mens onwillekeurig dink aan die vraag vroeër aan sy dissipels: “Wie, sê julle, is Ek?” (Mt 16:15).
Daar antwoord Petrus so mooi:
Simon Petrus het geantwoord: “U is die Christus, die Seun van die lewende God.” (Mat 16:16)

Maar hier is die verwagting verskerf soos ‘n glas wat op die vloer geval het.
Juis daarom is hierdie verhaal opgeteken. Om aan jou te wys hoe Jesus dié wat aan Hom behoort in hul diepste nood weer kom optel, kom terugbring na Hom toe!
Kleopas en sy reisgenoot is op pad weg van Jerusalem af na hulle huis toe. Was dit dalk deel van ‘n algemene uitmekaarspat van al Jesus se dissipels? Ons kry ook van die ander dissipels by die see van Tiberias (vlg. Jh 21) besig om weer vis te vang soos toe Jesus hulle gekry het toe Hy hulle daar in die begin geroep het.
Daarom verskyn ons Here hier aan die twee daar op pad.
Hy moet hulle gedagtes her-fokus.
Hulle was so gefikseerd op die verlede, dit wat gebeur het, dat hulle hoop verflou het, hulle geloof het gevries. Hulle loop in ‘n miswolk en kan nie sien nie.
Dis nogal wat met ons gebeur wanneer iets onverwags gebeur, nie waar nie? Skielike siekte, dood, werkloosheid, probleme met die kinders, wendinge in die landsomstandighede maak dat ook ons loop in gevriesde geloof. Die Here het gister en eergister uitgehelp, maar nou? En daarvoor was die Here Jesus Christus daar, dáár by hulle! O, hulle het Hom nog nie herken nie, dis waar. Maar Hy was daar! Besig om hule te her-orienteer om in die hede by Hom te wees, saam met Hom die pad te loop.
Die begin van die oplossing is om te weet dat Hy saam met jou op die pad is. Dit maak die pad oop dat jy met Hom besig kan raak. Dat jy minder met die beheer van jou lewe self sal besig wees en dat Hy meer die sentrale plek sal beklee. Dit laat nie al die probleme soos mis voor die son verdwyn nie en gee nie onmiddelik al die antwoorde op al die vrae wat ons het nie, maar dit gee jou die versekering dat Jesus saam met jou op die pad is en dat Hy saam met jou daardeur sal gaan om jou te troos en te versterk in jou geloof.
Wanneer die onvoorsiene gebeur en jy gefokus is op die verlede, herfokus op ons Here en ontvries jou geloof en wees tevrede en gemaklik om met Hom die pad te loop.
Ons Here moes ook die Emmausgangers se houdings hervorm.
Dis tog so ironies! Hulle vertel Jesus dat hulle Jesus nie verstaan nie! Hoe werk dit dat Hy sommer so uitgelewer kon word aan die owerhede om gekruisug te raak? Hy was dan die Een wat hulle moes kom verlos het? Het Hy dan nie self so gesê nie? En nou? Ons kan net nie verstaan hoe Jesus dit kon toelaat nie..?
Hulle het Jesus kom bevraagteken in plaas daarvan dat hulle hulle veronderstellings of afleidings bevraagteken het.
Hoe dikwels gebeur dit nie met ons nie? Dat ons al die vrae het op grond van ons afleidings oor geloofskwessies en oor die opstanding van ons Here, oor sy maagdelike geboorte, oor die skepping van die aarde en al die nuwe ontdekkings hier naby ons.
Jesus het aan die Emmausgangers alles wat op Hom betrekking het (v27) begin verduidelik. Daarmee rig Hy ons gedagtes op Hom. Gee Hy eintlik ‘n wenk dat die Skrifte, en ook ons Bybel soos ons dit vandag ken, nie ‘n geskiedenis- of wetenskap- of enige ánder handboek is nie, maar dat dit ons eintlik op Hom, op Jesus, alleen wil fokus. Dat ons met Hom in verhouding sal staan en ons voorveronderstellings, ons mensgemaakte lewens- en wêreldbeskouings sal los, en saam met Hom die pad sal loop. Hy regeer. Hy is soewerein, Hy het die vrymag dat niks, geen dood of lewe, of engele of magte of hoogte of diepte of enigiets ander wat daar in die skepping is, ons sal kan skei van God se liefde nie, die liefde wat daar is in Christus Jesus ons Here.
Ons Here moes ook die Emmausgangers se harte vernuwe.
Toe Hy daar saam met hulle aan tafel sit, dank en die brood breek, toe gaan hulle oë oop en herken hulle Hom. Hy verdwyn toe voor hul oë en hulle sê toe:
“Het ons hart nie warm geword toe Hy op die pad met ons gepraat en vir ons die Skrif uitgelê het nie?” (Lu 24:32)

Tóé besef hulle hulle het die opgestane Here gesien. Toe besef hule alles is nie verby nie. Toe begryp hulle dat Hy meer is as net ‘n profeet wat kragtige dinge gedoen het in die Naam van God – Hy is self God! Toe begryp hulle dat Hy kom doen het wat Hy gesê het; dis net anders as wat hulle hul dit voorgestel het. Soveel anders! Nie tydelike heerskappy en lewe nie, maar soveel heerliker en soveel voller en soveel méér as wat hulle dit ooit kon voorstel.
Jesus is nie die man van smarte wat hulle gedink het nie, maar die triomferende Jesus, die Seun van God.
Onthou dit wanneer jy gebrek aan begrip en traagheid van gees ervaar. Laat Hy jou hart vernuwe. Laat Hy nou jou geloof versterk. Geloof wat die Heilige Gees in jou wakker maak wanneer die evangelie verkondig word.
Voel jy nie ook by die hoor van die Woord hoe jou hart warm word nie? Toe Hy saam met jou geloop het nie?